To jakie treści kulturowe pojawią się w nauczaniu poszczególnych języków w dużej mierze zależy od tego jaki status ma dany język. Czy ma on zasięg międzynarodowy, czy też go nie posiada. O języku międzynarodowym mówimy, kiedy ma on status języka konferencyjnego, posługujemy się nim na konferencjach, publikujemy artykuły, prace naukowe czy w kontaktach biznesowych. Język międzynarodowy umożliwia komunikowanie się ludzi o różnych językach ojczystych.
W odróżnieniu od języka międzynarodowego, język obcy tych cech nie posiada. Język obcy charakteryzuje się tym, że niewielka liczba populacji się nim posługuje i niewielki jest krąg osób spoza rodzimej społeczności, który wykazuje nim zainteresowanie. Osoba, która uczy się języka obcego posługuje się zazwyczaj nim w miejscu jego istnienia, co wiąże się ze znajomością norm kulturowych danego kraju. Jeżeli jesteśmy z zewnątrz i chcemy się posługiwać się językiem obcym, to musimy się liczyć z tym, że napotkamy na swojej drodze rozmówców, którzy będą mówić płynnie i potocznie nie zważając na nasze ich niezrozumienie.