Metoda bezpośrednia

Metoda bezpośrednia to jedna z najstarszych metod nauczania, sięgająca swą historią do czasów starożytnego Rzymu i Grecji. Podstawą tej metody jest bezpośredni kontakt z językiem z życiu codziennym. Uczeń w trakcie nauki języka tą metodą z upływem czasu staje się coraz bardziej aktywnym uczestnikiem dialogu ze swoim nauczycielem, przełamując tym samym swoje opory w posługiwaniu się językiem obcym. Najważniejszy w tej metodzie jest kontakt z żywym językiem oraz używanie go w różnym kontekście w oparciu o spotykane sytuacje z życia codziennego. Przykładem tej metody są wyjazdy językowe do kraju jego używania a także szkoły w których jest on jedynym językiem nauczania.

Wróć